Hibiskus / Róża chińska

Rodzina Malvaceae - ślazowate.

Róża chińska to w ostatnich czasach bardzo popularna roślina domowa. Osiąga wysokość 2-5 m. Jej kwiaty są bardzo okazałe (10-20 cm. średnicy), o dużej palecie barw: białe, żółte, pomarańczowe, różowe, czerwone, purpurowe, fioletowe, jednobarwne, dwubarwne oraz plamiste. Kielichy kwiatów mogą być w zależności od odmiany pojedyncze, półpełne albo pełne. Kwiaty rozwijają się od wczesnej wiosny do jesieni. Jedynym minusem jest ich krótkotrwałość, pojedynczy kwiat żyje 1-2 dni. Róża chińska/Hibiskus często mylona jest z ketmią syryjską, a są to dwie różne rośliny.

Stanowisko. Dla róży chińskiej wybieramy miejsce słoneczne, najlepiej z rozproszonym światłem. Dobrym miejscem są parapety okien wschodnich, zachodnich lub południowo - zachodnich. Również ekspozycja południowa dobrze się sprawdzi, ale roślinę musimy postawić w odległości 1 m. od okna. 

Latem możemy roślinę wystawić na taras lub balkon w miejscu ciepłym i jasnym, ale niebezpośrednio nasłonecznionym, słońce powinno docierać po południu. Do domu wnosimy hibiskusa we wrześniu.
Uwaga!!! Hibiskusy nie lubią przeciągów.

Wilgotność powietrza. Róża chińska lubi dużą wilgotność powietrza. Dlatego powinniśmy ją często zraszać, najlepiej odstaną wodą. Raz w tygodniu dobrze jest spłukać liście letnią wodą pod prysznicem.

Nigdy nie należy zraszać liści, kiedy są nagrzane od słońca, ponieważ możemy je poparzyć!!!

Podlewanie. Wiosną i latem musimy dbać aby podłoże było stale wilgotne, ale nie mokre. Od listopada ograniczamy podlewanie.   

Nawożenie. Rozpoczynamy  w kwietniu i powinno trwać do września/października. Hibiskusa nawozimy co tydzień nawozem wieloskładnikowym. Dobrze sprawdzają się w uprawie hibiskusów nawozy do pelargonii, truskawek i pomidorów. Jesienią i zimą zaprzestajemy nawożenia.

Temperatura. Hibiskusy w okresie wzrostu i kwitnienia preferują  temperaturę 20-25⁰C, natomiast zima wolą temperaturę 15-17⁰C.

Przesadzanie. Różę chińska przesadzamy co 2-3 lata do doniczki o około 2-3 cm. większej od poprzedniej. Roślina najlepiej rośnie w ziemi lekko kwaśnej (pH 6). Możemy zastosować ziemię uniwersalną, ale dobrej jakości.

Cięcie róży chińskiej. Aby hibiskus mógł się prawidłowo rozkrzewiać i obficie kwitnąć, potrzebuje również od czasu do czasu cięcia. Ten zabieg przeprowadzamy wczesną wiosną.

Szkodniki. Najczęściej atakującymi różę chińską szkodnikami są: mszyce, przędziorki oraz wełnowce.

Choroby. Szara pleśń, alternarioza. 

 

Ruchy roślin

Wiele osób myśli, że rośliny nie wykonują żadnych ruchów. Uważa się, że ta cecha jest zarezerwowana tylko dla ludzi i zwierząt. Co prawda, ruchy roślin nie są takie szybkie jak nasze, ale możemy je dostrzec. Taki prosty przykład: korzenie rosną w kierunku wody i składników mineralnych, łodyga rośnie w kierunku światła, natomiast liście układają się prostopadle do światła. Również kwiaty poruszają się. Na przykład powój - jego kwiaty otwierają się, gdy się rozjaśnia, a kwiaty maciejki gdy ciemnieje. Takich przykładów można by podać wiele.

Ruchy roślin możemy podzielić na: tropizmy, nastie, ruchy autonomiczne, ruchy higroskopowe i ruchy lokomotoryczne. I wszystkie zależą od objawów i mechanizmu.

Ja omówię tutaj tropizmy i nastie. Są to ruchy, które występują tylko u organów rosnących.

Tropizmy to ruchy, uzależnione od kierunku działania bodźca. Dzielimy je na:

• Fototropizm, możemy zaobserwować u stożków wzrostu pędów, które kierują się do światła.
• Diafototropizm, możemy zaobserwować u liści, które ustawiają się prostopadle do światła.
• Geotropizm, to nic innego jak reakcja rośliny na ciążenie ziemskie, dzięki temu korzenie, rosną pionowo w dół i utrzymują roślinę w glebie.
• Hydrotropizm - korzenie rośliny kierują się w stronę miejsc zasobnych w wodę.
• Chemotropizm - korzenie rośliny rosną w kierunku istotnych składników odżywczych.
• Haptotropizm, możemy zaobserwować u roślin pnących typu bluszcz czy chmiel, które czepiają się wąsami chwytnymi albo oplatają podpory.

Tropizmy mogą być dodatnie lub ujemne. O tropiźmie dodatnim mówimy gdy ruchy rosnących organów rośliny kierują się w stronę działania bodźca (stożek wzrostu w kierunku słońca, korzenie ku wodzie). Natomiast o tropiźmie ujemnym mówimy, gdy ruch rosnących organów rośliny kieruje się w przeciwną stronę do działania bodźca.
 

Nastie, to reakcja na pojawienie się bodźca albo zmianę jego natężenia. Dzielimy je na:

• Termonastie, to zjawisko możemy zaobserwować np. u tulipanów, gdy temperatura wzrośnie powyżej 15C, otwierają się kielichy kwiatów, jeśli temperatura spadnie poniżej 13C, kwiaty zamykają się.
• Fotonastie, możemy zobaczyć u maciejki, która otwiera swoje kwiaty, gdy jest ciemniej, natomiast powój, gdy robi się jaśniej.
• Sejsmonastie, tutaj dobrym przykładem jest mimoza, która składa swoje liście po ich dotknięciu. Dzieje się tak na skutek utraty turgoru w komórkach, które leżą u podstawy ogonków liściowych. Podrażniony liść opada w ciągu ułamka sekundy, a reakcja przenosi się na sąsiednie liście. Po kilkunastu minutach od ustania działania bodźca, wszystkie liście podnoszą się.

Źródło:

R. Domański: Fizjologia roślin z elementami biochemii.

S. Lewak, J. Kopcewicz: Fizjologia roślin. Wprowadzenie.

Szachownica

Rodzina: Liliaceae - liliowate.

Szachownice to rośliny cebulowe, dziko rosnące w strefie klimatu kontynentalnego w Azji oraz w zachodniej części Ameryki Północnej. Jeden gatunek występuje również w Polsce - Szachownica kostkowata, która jest pod ścisłą ochroną.

Znanych i opisanych jest około 100 gatunków szachownic.

Fritillaria to łacińska nazwa, która oznacza kubek do gry w kości, odzwierciedla kształt kwiatów. Polska nazwa wywodzi się od szachownicy kostkowatej, to dlatego, że na jej kwiatach są plamy ułożone jak na szachowej planszy.

Uprawa szachownic

• Szachownice wymagają gleby wilgotnej, odczyn obojętny lub lekko kwaśny.
• Cebule sadzimy pod koniec sierpnia, bądź na początku września. Głębokość sadzenia dla największych cebul (szachownicy cesarskiej) wynosi 15-18 cm., a gatunki o małych cebulach sadzimy na głębokości 6-8 cm.
• Wybieramy miejsca słoneczne lub lekko ocienione.
• Przed posadzeniem cebul, glebę należy przekopać i wzbogacić w składniki pokarmowe (obornik, kompost, nawozy mineralne).
• Przed nadejściem zimy dobrze jest rabaty z szachownicami okryć torfem lub korą.
• Rośliny zaczynamy nawozić jak tylko rozpocznie się wegetacja. Stosujemy nawozy wieloskładnikowe.
• Cebule mogą rosnąć na tym samym miejscu przez kilka lat. Przesadza się je nie częściej jak co 4-5 lat. Cebule wykopuje się pod koniec czerwca, gdy liście o pęd zżółkną i zaczynają zasychać. Podsuszone i oczyszczone cebule przechowujemy w dobrze wentylowanym pomieszczeniu w tem. 18-20⁰C, przykryte trocinami albo piaskiem. Prace wykonujemy ostrożnie, ponieważ szachownice należą do roślin wrażliwych na uszkodzenia.
• Jeśli rośliny słabo rosną i nie tworzą kwiatów, to prawdopodobnie przyczyną są choroby wirusowe. Chore rośliny mają często zniekształcone, jasnozielone z żółtymi smugami liście. Takie rośliny należy usunąć. 

Szachownica cesarska

Fritillaria imperialis

Nazywana jest również cesarską koroną. Występuje na terenach Turcji, Iranu, Afganistanu, Pakistanu i Kaszmiru, na skalnych urwiskach, kamienistych stokach oraz w zaroślach. Cebule szachownicy są bardzo duże, mogą osiągać średnicę nawet 16 cm. Każda cebula posiada głęboki otwór (jest to ślad po łodydze), a w nim widać pąk, z którego w następnym sezonie wyrośnie nowa łodyga. Cebule szachownicy składają się z kilku mięsistych łusek, które są wrażliwe na uszkodzenia. Rośliny dorastają do 100-120 cm. Posiadają grube, sztywne łodygi gęsto ulistnione, minimum do połowy wysokości. Na wierzchołku rośliny znajduje się pióropusz liści, pod którym są skupione kwiaty. Mogą być one barwy żółtej, pomarańczowej lub czerwonej. Kwitnienie szachownicy przypada w drugiej połowie kwietnia i na początku maja.

Przed posadzeniem szachownicy robimy drenaż z keramzytu, cebule sadzimy pod kontem aby woda mogła swobodnie wyciekać z otworu w cebuli.

Cebule wydzielają nieprzyjemny zapach, dlatego rabaty, na których są posadzone szachownice, norniki i krety omijają.

     

 Szachownica Michajiłowskiego

Fritillaria michailovskyi

Występuje na terenach północno - wschodniej Turcji. Rośnie tam dziko na piargach i skłonach górskich oraz na łąkach i polanach w sosnowych lasach. Cebule tej szachownicy są lekko spłaszczone, mają średnicę 1-1,5 cm. Rośliny osiągają wysokość 15-20 cm. Ich łodygi są sztywne z kilkoma lancetowatymi liśćmi, zakończone jednym dość dużym kwiatem o szaropurpurowej barwie z żółtym, lekko podwiniętym brzegiem. Kwitnie w końcu maja i na początku czerwca.

Żródło:
"Kwietnik" Nr 4/1997
"Działkowiec" Nr 9/2014
Zdjęcia własne

   

Cudowna Hortensja

Rodzina Hydrangea L. - hortensja.

Hortensja pochodzi z Azji wschodniej. W naturalnych warunkach rośnie w Japonii i Korei. 

 Uprawia się je jako krzewy ozdobne w parkach i ogrodach: H. paniculata - h. bukietowa i H. arborescens - h. drzewiasta. Najbardziej znana i uprawiana jest H. macrophyla - h. wielkokwiatowa, nazywana również ogrodową. Hortensja ogrodowa posiada duże, baldachogroniaste kwiatostany, które są osadzone na szczycie zdrewniałych pędów, pokrytych dużymi, skórzastymi liśćmi. Kwiatostany zbudowane są z ozdobnych kwiatów płonnych (bez pręcików i słupków), które otaczają drobne, niepozorne kwiaty płodne (z pręcikami i słupkami). 

Hortensja ogrodowa kwitnie od czerwca do sierpnia na pędach ubiegłorocznych.

Wymagania

• Dla hortensji wybieramy miejsca półcieniste, zaciszne oraz osłonięte od wiatru np. pod ścianą domu, w pobliżu drzewa, pod żywopłotem.
• Gleba powinna być żyzna, próchnicza oraz wilgotna, ale nie podmokła, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5 - 5,5). Jeśli odczyn pH będzie z wysoki, to na liściach wystąpią objawy chlorozy. Należy wtedy roślinę obsypać kwaśnym torfem lub zasilić nawozem do hortensji.
• Najlepiej sadzić je od strony zachodniej i północno - zachodniej. Wiatr wschodni wiejący wprost na roślinę, może spowodować uszkodzenia pędów przez mróz.
• Hortensje są bardzo wrażliwe na suszę. Latem należy krzewy regularnie i obficie podlewać odwapnioną, miękką wodą. Zwłaszcza w okresie kwitnienia, zapotrzebowanie na wodę jest zwiększone.
• Podłoże wokół krzewu możemy wyściółkować korą sosnową. Pomoże nam to w utrzymaniu wyższej wilgotności podłoża, a także w walce z chwastami.
• Krzewy nawozimy co dwa tygodnie nawozem do hortensji.
• Po piewszych silnych przymrozkach, dobrze jest zabezpieczyć krzew poprzez nałożenie osłony z agrowłókniny i kopczykowanie.

Zmiana koloru. Hortensje ogrodowe to prawdziwe kameleony wśród kwiatów. Potrafią zmieniać barwę w zależności od odczynu gleby. Oczywiście potrafią to tylko odmiany o kwiatach w kolorze różowym, różowoczerwonym i czerwonym. W glebie kwaśnej, kwiaty hortensji różowej przebarwią się na niebiesko, różowoczerwone staną się liliowe, natomiast czerwone zmienią się na fioletowe. Jest to możliwe dzięki antocyjanom - związkom, które są odpowiedzialne za zmianę barwy kwiatów. Jedynie kwiaty w kolorze białym nie posiadają tych związków i dlatego nie zmienią swojej barwy.

Aby zienić kolor kwiatów hortensji różowej na niebieski, należy zastosować roztwór ałunu potasowego (dostępny w aptekach). Krzewy podlewamy co tydzień w okresie kwitnienia. Dla jednego krzewu wystarczą 2l. wody z roztworem ałunu (5g. ałunu/1l. wody). Najprostszym sposobem jest jednak kupienie w sklepie ogrodniczym gotowego nawozu do hortensji niebieskich. 

Przycinanie krzewów. Ogrodowa, dębolistna, kosmata i piłkowana. Na tych odmianach kwiaty kwitną na pędach zeszłorocznych - dlatego nie przycinamy ich wcale. Robimy to dopiero na wiosnę. Usuwamy tylko zaschnięte pędy, a jeśli zmarzły wierzchołki, to przycinamy do pierwszego nabrzmiewającego pąka.

Bukietowa. Kwitnie na nowych, tegorocznych pędach. Przycinamy ją wczesną wiosną marzec/kwiecień, zanim wypuści pierwsze pędy. W pierwszym roku przycinamy ją bardzo nisko, na wysokości 25-30 cm. W następnym roku przycinamy krzew nad drugim lub czwartym oczkiem.

Drzewiasta. Tą odmianę tniemy podobnie jak bukietową, ale nie tak nisko. Pedy należy skrócić nie więcej niż 1/3 długości.

Rozmnażanie. Najłatwiej uzyskać nowe sadzonki przyginając pędy krzewu do podłoża i przysypując je ziemią. Robimy to tak, aby wierzchołki wystawały nad powierzchnię. Pędy ukorzenią się po kilku tygodniach jeśli gleba będzie cały czas wilgotna. Na wiosnę następnego roku rośliny można odciąć i przesadzić.

Drugi sposób. Wybieramy niekwitnący pęd o długości 8-10 cm. i obcinamy go tuż pod liśćmi. Usuwamy dolne liście i obrywamy wierzchołek. W ten sposób otrzymamy łodygę z parą liści. Sadzonkę zanurzamy w preparacie przyśpieszającym ukorzenianie. Umieszczamy sadzonkę w doniczce wypełnionej glebą. Następnie podlewamy i przykrywamy torebką foliową bądź wstawiamy do inspektu. Należy zapewnić temperaturę 18-24⁰C

Zastosowanie. Hortensje ogrodowe możemy uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i w pojemnikach na tarasie czy balkonie. Pięknie wyglądają posadzone w grupach, jak i pojedynczo.

Ciekawostka. Nazwa Hortensja wzięła się od imienia młodej kobiety, która zakochała się w botaniku, odkrywcy nowych gatunków. W męskim przebraniu zaciągnęła się na statek, aby być bliżej ukochanego. Kiedy to się wydało, podróżnik postanowił nazwać jej imieniem nowo odkrytą roślinę.  

Uwaga!!! U hortensji wszystkie części rośliny są trujące. Ich zjedzenie wywołuje bóle żołądka, wymioty oraz osłabienie.

Źródło:
L. Startek, K. Mynett "Rośliny ozdobne"
Działkowiec Nr 10/2015
Mam ogród Nr 6/2015
Mam ogród Nr 8/2015
Kocham ogród Nr 2/2014
Kwiaty w ogrodzie i na balkonie Nr 1/2014
Piękny ogród Nr 1/2014
Zdjęcia własne

  

Urocze Storczyki

Rodzina Orchidaceae - storczykowate.

Storczyki występują w lasach tropikalnych obu Ameryk, Afryki i Azji. Porastają konary drzew i wnęki skalne. Jako epifity zadowalają się garstką podłoża, natomiast wodę czerpią z opadów i mgły. 

W strefie umiarkowanej rosną zazwyczaj w poszyciu lasów liściastych i wilgotnych zbiorowisk łąkowych.

Szacuje się, że na świecie występuje ponad 30 tys. gatunków storczyków. Prawdopodobnie nie wszystkie jeszcze zostały odkryte.

W Polsce w warunkach naturalnych możemy spotkać 24 rodzaje tych roślin.

W domach uprawiane są przede wszystkim mieszańce międzygatunkowe i odmiany z rodzajów: Phalaenopsis, Miltonia, Cymbidium i Paphiopedilum.

Do prawidłowej uprawy niezbędna jest wiedza jakiego pochodzenia jest nasz storczyk oraz umiejętność naśladowania warunków.

Cattleya i Phalaenopsis należą do sorczyków epifitycznych (nadrzewnych). W ich urawie należy naśladować warunki lasu tropikalnego czyli: duża wilgotność, wysoka temperatura i rozproszone światło.

Na ziemi, w zaroślach rosną przeważnie Cymbidium i Paphiopedilum. To storczyki z obszarów sawanny, gdzie jest wyraźna różnica między porą deszczu i suszy oraz zmiennych warunków termicznych.

Wymagania storczyków

Światło. Storczyki lubią światło i najlepiej czują się na parapetach wschodnich okien. Jeśli trzymamy je w pomieszczeniach o wystawie zachodniej lub południowej to latem należy odstawić je o 1-2 m. od okna. Intensywne słońce źle wpływa na storczyki.

Podlewanie. Najlepiej zanurzyć doniczkę w misce z wodą i poczekać 10-15 min. aż podłoże nasiąknie. Następnie wyjąć doniczkę z misy i poczekać pół godziny by nadmiar wody wyciekł z pojemnika. Storczyki podlewamy gdy mamy pewność, że podłoże zdążyło zupełnie przeschnąć. Możemy to poznać po korzeniach. Jeśli są one zielone, to jeszcze nie przyszedł czas na podlewanie. Natomiast jeśli korzenie są srebrzyste, białe to sygnał, że trzeba roślinę podlać.

Do podlewania najlepiej stosować wodę o temperaturze pokojowej filtrowaną lub odstaną.

Nawożenie. Dla storczyków zostały stworzone specjalne nawozy o odpowiednio zbilansowanym składzie. Rośliny nawozimy co 2-3 tygodnie i tylko te, które są w okresie wzrostu i kwitnienia. Nie nawozimy okazów, które rozpoczęły okres spoczynku.

Wilgotność powietrza. Storczykom musimy zapewnić wilgotność powietrza na poziomie co najmniej 60%, a dla falenopsisa powinna wynosić nawet 80%. Możemy ustawić w pobliżu rośliny nawilżacz powietrza, albo wstawić doniczkę ze storczykiem do misy wyłożonej kamykami. Do misy wlewamy na dno wodę, pilnując, aby korzenie nie miały z nią kontaktu. Parująca woda będzie nawilżać powietrze.

Temperatura. Storczyki należą do roślin ciepłolubnych. Najlepiej służy im tem. około 24⁰C latem i 18⁰C zimą. Lubią gdy temperatura w nocy jest nieco niższa niż w ciągu dnia. Latem możemy je ustawić przy uchylonym oknie, natomiast zimą na noc przykręcać kaloryfer.

Przesadzanie. Rośliny przesadzamy gdy mają mocno przerośnięte korzenie (za bardzo wystają z doniczki), rozłożone podłoże (straciło swoje właściwości), a także kiedy przelaliśmy korzenie i zaczynają one gnić. Do nowych, większych doniczek storczyki przesadzamy średnio co 2 lata. Zabieg ten najlepiej przeprowadzać wiosną.

Zanim przesadzimy roślinę do nowego pojemnika należy usunąć martwe i chore korzenie, ścinając je aż do zdrowego miejsca. Rany przysypujemy sproszkowanym węglem drzewnym. Podłoże dla storczyków musi napowietrzać korzenie rośliny oraz zapewnić właściwe odprowadzenie wody (kora sosnowa, mech torfowiec, łupiny orzecha kokosowego, torf, keramzyt. węgiel drzewny). Można również kupić gotową mieszankę dostępną w sklepach ogrodniczych.

Nie przesadzamy kwitnących storczyków!!

Choroby i szkodniki. Storczyki należą do roślin wrażliwych na bakteriozy: mokra zgnilizna bakteryjna lub bakteryjna plamistość liści.

Do chorób grzybowych należą: antraknoza, zgnilizna twardzikowa, plamistość obwódkowa liści, fytoftoroza, zgorzel oraz fuzarioza.

Szkodniki, które atakują storczyki to wełnowce, mszyce, wciornastki, tarczniki oraz przędziorki.

 U falenopsisów, po przekwitnięciu dobrze jest przyjrzeć się łodydze. Na jej końcu mogą się jeszcze zawiązać pąki. W takim przypadku pozostawiamy ją, aby roślina kontynuowała kwitnienie. Jeśli łodyga u naszego storczyka zasycha to wycinamy ją u podstawy lub obcinamy nad 2-3 oczkiem.

Systematycznie wycieramy liści storczyka wilgotną ściereczką z kurzu, ponieważ zapobiega to rozwojowi chorób. Kurz również blokuje dopływ światła.

Przy zraszaniu liści i korzeni uważajmy aby woda nie zalegała w sercu rośliny. W przeciwnym razie liście zaczną gnić.

Jak kupować storczyka??

Wybieramy rośliny bez plam i oznak chorobotwórczych. Storczyk musi mieć mięsiste, grube i zielone liście. Najlepiej jeśli ma dużo nierozwiniętych pączków, dłużej będzie nam kwitł w domu. Należy również sprawdzić w jakim stanie są korzenie. Powinny być zielone. Miękkie i wodniste oznaczają, że roślina została przelana. Ochronną folię najlepiej zdjąć kilka godzin po przyniesieniu okazu do domu. Będzie miała czas na zaaklimatyzowanie się w nowym miejscu.

Uwaga!! Nie wolno stawiać storczyków obok misy z owocami, bowiem wydzielają one etylen, który skraca czas kwitnienia.

Czy wiesz, że...jednym z najbardziej znanych jadalnych storczyków jest wanilia?? Do aromatyzowania potraw i kosmetyków używa się jej strąków i znajdujących się w nich nasion. Oprócz wanilii jadalne jest również dendrobium, cymbidium oraz falenopsis. Natomiast katleje wykorzystuje się do produkcji perfum.

Budowa kwiatu storczyka

Orchidea

Orchidea to ładniejszy niż kalafior kwiat

Co nie znaczy 

Bym doradzał komuś, żeby orchideę jadł.

Broń mnie Boże,

Nie doradzam tego wcale,

Gdyż jedzenie orchidei mogłoby się odbić na marale.

Orchidea bowiem,

Zdaniem profesora Fojta,

To istota nadzwyczajnie piękna,

Ale jednocześnie nadzwyczajnie nieprzyzwoita.

Sam profesor zresztą

(Dziś czcigodny starowina)

Już dokładnie nawet nie pamięta, co mu mianowicie

Orchidea przypomina.

Choć stwierdzenie to na pozór brzmi dość psotnie,

Niemniej jednak

Coś niezdrowo zmysłowego w orchidei jest istotnie.

Orchidea skromnie zwykle przyodziana w listki

Już z natury, powiedziałbym

Ma naturę ekshibicjonistki.

Oczywiście nikt z nas ludzi

Gorszyć się tm faktem 

Nie ma prawa.

Ostatecznie to jest przecież

Jej prywatna

Orchidei sprawa.

Jak pozwala jej orchidei zachować się w ten sposób

Nie wypada nam się wtrącać w te historie

W charakterze trzecich osób.

Nie wiadomo zresztą wcale

Czy my byśmy lepsi byli

I w tropikach musząc kwitnąć nie użyli

Tak jak ona

Wszystkich swoich seksapili.

Ludwik Jerzy Kern

Z cyklu "Portrety kwiatów"

  

Źródło:

L. Startek, K. Mynett "Rośliny ozdobne"

"Niezbędnik ogrodnika" nr 3/2014

"Mam ogród" nr 11/2015

Zdjęcia własne